21- Hâcegî Muhammed Emkenegî
Hacegi Muhammed Emkenegi hazretleri, evliyanın büyüklerinden. nsanları Hakka
davet eden; do ru yolu göstererek, saadete kavu turan ve kendilerine "Silsile-i aliyye"
denilen büyük âlim ve velîlerin yirmi birincisidir.
1512’de Buhara'nın mkene kasabasında do du. 1599’da orda vefat etti. Evliyanın
büyüklerinden Dervi Muhammed hazretlerinin o lu ve Muhammed Bâkî-billah
hazretlerinin hocasıdır. Zahirî ve batınî ilimleri babasından ö rendi. Babasından feyiz alarak
tasavvufta kemale erdi. Tasavvuf ilminin ve hallerinin mütehassısıydı.
Bütün ömrü slamiyete hizmetle ve Peygamber efendimizin güzel ahlakını insanlara
duyurmakla ve ö retmekle geçti. Çok velî yeti tirdi. Yeti tirdi i velîlerin en ba ta geleni
kendisinden sonra halîfesi olan Muhammed Bâkî-billah'tır. Muhammed Bâkî-billah
hazretleri, bir gece rüyasında Hacegi Muhammed mkenegîyi gördü. Hocası ona; "Ey o ul,
senin yolunu gözlüyorum." buyurdu. Bâkî-billah hazretleri buna çok sevindi. Hemen
huzuruna gitti. Huzuruna varınca ona çok iltifat gösterip, yüksek hâllerini dinledi. Sonra üç
gün üç gece birlikte bir odada ba ba a kalıp, sohbet ettiler.
Hacegi hazretleri ona feyiz verip, yüksek faydalara kavu turdu. Sonra Bâkî-billah
hazretlerine; "Sizin i iniz, Allahü teâlânın yardımı ve bu yüksek yolun büyüklerinin
ruhlarının terbiyeleriyle tamam oldu. Tekrar Hindistan'a gitmeniz lâzım. Çünkü bu silsile-i
aliyyenin, orada sizin sayenizde parlayaca ını görüyorum. Bereket ve terbiyenizden çok
istifade edip, büyük i ler yapacak kimseler gelecek." buyurdu.
Hace Bâkî-billah kendilerini bu i e lâyık görmedi inden, özür dilediyse de, Hacegi
mkenegî, ona istihare yapmasını emretti. Rüyasını mkenegî hazretlerine anlattı ı zaman, u
kar ılı ı aldı:
"Derhal Hindistan'a gidiniz. Orada sizin bereketli nefeslerinizden bir aziz meydana
gelecek, bütün dünya onun nuruyla dolacak. Hatta, siz de ondan nasîbinizi alacaksınız."
Hace Bâkî-billah hazretleri Hindistan'da Serhend ehrine geldi i zaman, kendisine;
"Kutbun etrafına geldin" diye ilham olundu. Bu kutub, mâm-ı Rabbani hazretleriydi.
Demek ki, bu kıymetli tohum, Semerkand ve Buhara'dan getirilmi , Hindistan topra ına
ekilmi oluyordu.
Hacegi Muhammed mkenegî hazretleri, ömrünün sonlarına do ru sık sık öyle söylerdi:
Ölümü hatırlar, gülemem asla,
Bugün ne olacak bilemem asla,
Maksadım Rabbime yakın olmaktır
Bundan ba kasını istemem asla.
Mevlânâ Halid-i Ba dadî hazretleri bir mektubunda Hacegi Emkenegî hazretlerinden
bahisle öyle buyurmu tur:
"Hacegi Emkenegî, Hak â ıklarını gerçek sevgiliye kavu turmak için sıkıntılara
katlanarak ve zahiren kırıklık içerisinde senelerce rehberlik yaptı. Bir gün talebelerinin bir
kısmı ile dikenlik bir yerden geçiyorlardı. Bir talebesinin ayakları yalın idi. Aya ına hep
diken batıyordu. çinden gizlice ah çekiyor ve aya ını da hocasının izinden ayırmıyor, takip
ediyordu.
Hocası Emkenegî hazretleri onun bu hâline iltifat edip, "Karde im aya a elem dikeni
batmadıkça, murat gülü açılmaz." buyurdu. Bu söze talebe çok sevindi.”
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder